صنعت پوشاک، یکی از پرمصرفترین صنایع جهان از نظر منابع طبیعی است و مصرف آب در تولید لباس، کفش، کیف و وسایل کودک، اهمیت بسیار زیادی دارد. تولید یک لباس نه تنها شامل فرآیند دوخت و برش میشود، بلکه مراحل قبل از آن شامل رشد الیاف، رنگرزی و پردازش نهایی نیز حجم زیادی از منابع آب را مصرف میکند.
میزان مصرف آب در تولید پوشاک
برای تولید یک پیراهن کتان، به طور متوسط ۲۷۰۰ لیتر آب مصرف میشود. این مقدار برابر است با مصرف آب یک نفر در طول ۲٫۵ سال برای نوشیدن و استفاده روزمره. میزان مصرف آب در تولید شلوار جین حتی بیشتر است و ممکن است تا ۷۶۰۰ لیتر آب برای یک شلوار مصرف شود. این میزان شامل آب مصرفی در رشد پنبه، فرآیند رنگرزی و شستشو است.
تأثیرات زیستمحیطی
مصرف بالای آب در تولید لباس باعث فشار بر منابع آب شیرین میشود و میتواند به کاهش سطح آب زیرزمینی و تغییر اکوسیستمهای محلی منجر گردد. علاوه بر این، رنگرزی و فرآوری پارچهها اغلب شامل مواد شیمیایی هستند که در صورت دفع نادرست، کیفیت آبهای سطحی و زیرزمینی را کاهش میدهند.
مصرف آب در تولید کفش، کیف و وسایل کودک
اگرچه مصرف آب در تولید لباس بیشترین توجه را جلب کرده است، اما تولید کفش، کیف و وسایل کودک نیز به میزان قابل توجهی منابع آب را مصرف میکند. برای مثال، تولید یک جفت کفش چرمی ممکن است بیش از ۸۰۰۰ لیتر آب مصرف کند. این مصرف شامل آب مورد نیاز برای تهیه چرم، فرآوری آن و تولید نهایی کفش است.
راهکارهای کاهش مصرف آب
صنعت پوشاک و مصرفکنندگان میتوانند با اقداماتی پایدار، مصرف آب را کاهش دهند:
- انتخاب لباسهای با کیفیت و نو: خرید لباس، کیف و کفش نو و با دوام باعث میشود که دفعات تعویض کاهش یابد و فشار بر منابع کمتر شود.
- تولید پایدار: برندهای نوآور با استفاده از تکنولوژیهای کمآب در فرآیند رنگرزی و تولید، میتوانند میزان مصرف آب را تا حد زیادی کاهش دهند.
- بازچرخانی و بازیافت: استفاده از مواد بازیافتی در تولید لباس و کیف و کفش، مصرف آب را کاهش میدهد.
- آگاهی مصرفکننده: انتخاب محصولات با نشان پایدار و بررسی فرآیند تولید، به کاهش فشار بر منابع آب کمک میکند.
نتیجهگیری
مصرف آب در تولید لباس، کفش، کیف و وسایل کودک، بخش مهمی از تأثیرات زیستمحیطی صنعت پوشاک است. با آگاهی بیشتر و انتخاب محصولات نو و با دوام، مصرفکنندگان میتوانند نقش مؤثری در کاهش فشار بر منابع آب ایفا کنند. همچنین، تولیدکنندگان نیز با بهرهگیری از فناوریهای کمآب و فرآیندهای پایدار میتوانند اثرات زیستمحیطی خود را کاهش دهند.
